Gimli

Gimli, który był krasnoludem, urodził się w roku 2879 Trzeciej Ery i był synem Gloina, co czyniło z niego członka rodu Durina. Początek swojego życia spędził w Ered Luin, potem jednak przeniósł się wraz z ojcem, w 2941 roku Trzeciej Ery, do Ereboru. W roku 3018 Trzeciej Ery udał się wraz z ojcem do Rivendell, gdzie wziął udział w Naradzie u Elronda, na której ukazany został Jedyny Pierścień oraz utworzona została Drużyna Pierścienia, w skład której wszedł Gimli, jako przedstawiciel krasnoludów. W czasie drogi okazał się bardzo przydatnym towarzyszem, o czym świadczyć może chociażby jego pomoc w czasie przeprawy przez Morię, gdzie Gimli natknął się na grób swojego kuzyna, Balina. Gimli był także pierwszym krasnoludem od Dni Durina, który odwiedził Lothlorien. Podczas pobytu w tym kraju w Gimlim obudziło się uwielbienie dla Galadrieli, a także bardzo mocno zaprzyjaźnił się z Legolasem. Kiedy zginął Boromir, a Drużyna Pierścienia się rozpadła, Gimli wyruszył razem z Aragornem i Legolasem w pościg za oddziałem Uruk – Hai, który porwał Merry’ego i Pippina. Kiedy okazało się, że są oni bezpieczni w Fangornie, Gimli udał się wraz ze swymi towarzyszami do Rohanu, gdzie wziął udział w Bitwie o Helmowy Jar, w czasie której wygrał zakład z Legolasem o to kto zabije więcej orków. Później, wraz z Aragornem, Legolasem i kilkunastoma Dunedainami, przeszedł przez Ścieżkę Umarłych. Po pokonaniu floty Korsarzy z Umiaru, Gimli wziął udział w Bitwie na Polach Pelennoru, walczył też w ostatecznej bitwie z wojskami Saurona, przed Czarną Bramą Mordoru. Kiedy Wojna o Pierścień dobiegła końca, Gimli sprowadził do Rohanu grupę swoich pobratymców, gdzie stał się królem Jaskiń Menegrothu. Wykuł także nowe wrota, z Mithrilu, dla Minas Tirith. Później zwiedził dokładnie razem z Legolasem Błyszczące Groty, a także las Fangorn. W roku 120 Czwartej Ery, Gimli jako pierwszy krasnolud w historii, pożeglował wraz ze swoim największym przyjacielem, Legolasem, za Morze, do Nieśmiertelnych Krain.

 
Gimli był bardzo dobrym i niezwykle silnym i wytrzymałym wojownikiem, używającym w bitwie toporów. Był najsłynniejszym krasnoludem, walczącym bezpośrednio w czasie Wojny o Pierścień, w czasie której brał udział we wszystkich najważniejszych i największych bitwach. Początkowo nie lubił Legolasa, potem jednak był jego najlepszym i najwierniejszym przyjacielem, wskutek czego przełamał się i zwiedził razem z nim las Fangorn. Był niezwykle czuły na punkcie czci Galadrieli i gotów był bić się z każdym, kto ją obraził. Zgodę na podróż do Valinoru, uzyskał zapewne skutek swej wielkiej miłości do Galadrieli i Legolasa.

 
 „Mnie mapy niepotrzebne. To kraj, w którym przed wiekami pracowali ojcowie nasi, obraz tych gór wykuliśmy w metalu i w kamieniu na wielu naszych dziełach i upamiętniliśmy w wielu pieśniach i legendach. Widujemy je, wystrzelające w niebo, w naszych snach. To Baraz, Zirak i Shathur.”

 
„Dla łuczników za ciemno teraz. Właściwie pora nadaje się do spania. Och, spać! Chyba jeszcze nigdy żadnemu krasnoludowi nie chciało się tak spać, jak mnie w tej chwili. Konna jazda okropnie męczy. Lecz toporek niecierpliwi się w mojej garści. Niech się tylko nawinie pod rękę kilka orkowych karków i niech mam miejsce, żeby się zamachnąć, a zaraz minie i sen, i zmęczenie odleci.”