| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
 Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
Elen Sila Lumenn Omentielvo!
Witaj w Bag End
|
Dentehor II
Dentehor II urodził się w roku 2935 Trzeciej Ery, był synem Ectheliona, a od roku 2984 był dwudziestym szóstym i ostatnim namiestnikiem Gondoru. W 2976 roku Trzeciej Ery ożenił się z Finduilas, pochodzącą z Dol Amroth, z którą miał dwóch synów, Boromira i Faramira. W początkach swojego panowania był władcą dobrym, sprawiedliwym i zasługującym na cześć i uznanie. Jednak spotkało go wiele nieszczęść w życiu. W roku 2988 Trzeciej Ery umarła jego żona, w czasie Wojny o Pierścień, w roku 3019 zginął jego ukochany syn Boromir, a następnie Faramira dotknął Czarny Dech. Wszystko to sprawiło, że Denethor oszalał. Wcześniej jednak, w czasie kiedy Aragorn przebywał w Gondorze, pod imieniem Thorongil, Denethor zaczął domyślać się kim jest tajemniczy człowiek oraz podejrzewać, że razem z Gandalfem chce on przejąć od niego władzę. Denethor był zdecydowanie przeciwny oddaniu tronu Gondoru dziedzicowi Isildura, twierdząc że stracił on swoje prawa do niego. Denethor wiedział, że to za jego czasów nastąpi wielki atak wojsk Mordoru na jego kraj, w związku z czym zaczął używać Palantiru, który znajdował się w Minas Tirith, chcąc dostrzec plany Saurona i przygotować obronę. Będąc zbyt pewny swoich sił, Denethor nie podejrzewał, że jego przeciwnik ma możliwość wpływanie na obrazy jakie oglądał. Sauron w ten sposób manipulował namiestnikiem Gondoru, coraz bardziej łamiąc jego odwagę. Przez coraz częstsze spoglądanie w widzący kamień, Denethor znacznie się postarzał, stał się jeszcze bardziej dumny i pyszny, pogłębiała się też jego rozpacz. W końcu, kiedy już stracił wszelką nadzieję, co spowodowane było widokiem floty korsarzy płynących do Minas Tirith, na pomoc orkom Saurona, próbował spalić żywego jeszcze Faramira, który leżał nieprzytomny po tym jak zaatakował go Nazgul. Nie udało mu się to, ponieważ Gandalf i Beregond uratowali i zabrali w bezpieczne miejsce dziedzica tronu. Sam Denethor jednakże spłonął na stosie, trzymając w rękach Palantir. Działo się to wszystko w roku 3019 Trzeciej Ery.
Denethor był niewątpliwie władcą zdolnym i mężnym, jednak jego duma, pycha i strach, że inni mogą chcieć zająć jego miejsce, doprowadziła do wielu złych rzeczy. Niechętny Gandalfowi, którego oskarżał o spisek, nie dawał posłuchu jego radom, przez co pozbawił Gondor mądrego i cennego doradcy. Z dwójki swoich synów zawsze bardziej kochał Boromira, który tak jak on pasjonował się wojną, lekceważąc młodszego Faramira. Śmierć Boromira była jednym z największych i najcięższych ciosów jakie na niego spadły. Jego szaleństwo było po części usprawiedliwione, jednak swoimi czynami pod koniec życia, uczynił wiele zła, a także okrył hańbą ród namiestników.
„Przyjąłem te słowa, ja, Denethor, syn Ectheliona, Władca Gondoru, Namiestnik Wielkiego Króla, i nie zapomnę ich ani też nie omieszkam wynagrodzić sprawiedliwie: wierności miłością, męstwa czcią, wiarołomstwa pomstą.”
„Czy myślisz, że na Białej Wieży oczy są ślepe? Nie, widziały więcej, niż ty z całą swoją mądrością dostrzegasz, Szary Głupcze! Twoja nadzieja polega na niewiedzy. Idź, spróbuj uzdrawiać umarłych. Idź i walcz! Wszystko daremne! Na krótko, na jeden dzień może zatryumfujesz na polu bitwy. Ale przeciw potędze, która rozrosła się w Czarnej Wieży, nic nie wskórasz.”
Boromir. |
komentarz[19] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Dentehor II" |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
