| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
 Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
Elen Sila Lumenn Omentielvo!
Witaj w Bag End
|
Smoki były najpotężniejszymi i najbardziej przerażającymi potworami Śródziemia. Żadna inna rasa ni wzbudza tyle trwogi i nie jest źródłem tylu legend, i najniezwyklejszych opowieści. Smoki to najdoskonalsze ze sług zła.
Niewiele wiadomo o pochodzeniu smoków. Choć pierwsze z nich wyszły z wylęgarni z podziemnych czeluści gdzie Morgoth stworzył lodowe smoki, to rasa wielkich gadów osiągnęła swoja świetność w znacznie późniejszych czasach. Smoki ogniste i wielkie smoki latające, czyli smoki znane z legend i opowiadań mędrców, zostały zrodzone z ognia i magii w głębinach Thangorordrimu a Angbandzie. Od tego poczęcia pojawiło się wiele mniejszych, bardziej wyspecjalizowanych gatunków, ale żaden w takiej liczbie, aby zniszczyć równowagę Rzeczy.
Zgodnie z zapiskami kronikarzy Saurona, pierwszym prawdziwym smokiem był Jaurloke Zimny. Urodził się w Angbandzie w czasie długiej walki Morgotha z Eldarami. Spłodził on Glaurunga, Ojca Smoków i pierwszego ze smoków ognistych, lecz ten pożarł go prawie sto lat potem, kiedy stoczyli potworny pojedynek. Choć był ojcem smoków i posiadał ogromną potęgę, Glaurung nie był jednak najsilniejszym ze smoków Śrudziemia. Taki tytuł należał do Ankalagona Czarnego - potężnego skrzydlatego gada znanego jako Pędząca Paszcza lub Szybki Szczęki zależnie od autora przekładu.
Podobnie jak Glaurung Ankalagon był ognistym smokiem. Był jednak większy od swojego poprzednika, a przede wszystkim posiadł on zdolność latania. To pierwszy i najbardziej przerażający smok nowego rodzaju. Jego skrzydła zasłaniały niebo, a huraganowe wiatry zmiatały ziemię zanim on wyzwolił z gardzieli swój niepohamowany, płomienisty oddech. Ankalagon to bez wątpienia największy potwór zrodzony w Śrudziemiu, kulminacja smoczego rodzaju. Na szczęście okazało się ze wielki gad nie był zbyt długowieczny . Zginął wkrótce po tym, jak pojawił się po raz pierwszy. Walczył wówczas z wielkimi orłami, prowadzonymi przez ich króla. Niebo sczerniało od dymu, a chmury rozdzierały błyskawice, gdy potykały się wielkie latające stwory. W środek tej niezwykłej powietrznej bitwy nadleciał wojownik Earendil na swoim latającym okręcie Vingilocie. Earendil ubił potwora celnym strzałem z łuku. Trup Ankalagona spadł z nieba, powodując wstrząs, który strzaskał szczyty twierdzy nieprzyjaciela.
Natura
Tak zwane wielkie gady różnią się fizycznie rozmiarami i wyglądem. Niektóre pełzają lub czołgają się; inne biegają, skaczą lub łatają. Większość posiada bystry wzrok, przewyższający dokładnością najbystrzejsze z ptaków, inne mogą wyczuwać zapachy lepiej niż polarny niedźwiedź. Wszystkie jednak mają wspólnych przodków, po których odziedziczyły łuskowate skóry, dwa do czterech rogów i długie, wężowate ciała. Te, które posiadają kończyny, mają ich zazwyczaj cztery, choć dwie z nich mogą być zmodyfikowane dla podtrzymania skrzydeł. Smukłe palce zakończone są ostrymi jak brzytwy pazurami.
Smoki to stworzenia magiczne. W ich żrącej krwi płynie magia, wiele wiec z pośród gadów jest potężnymi czarodziejami. Niektóre używają swoich umiejętności do fizycznego miażdżenia wrogów, inne wolą działać magią w bardziej subtelny sposób. Wszystkie chełpią się swoja mocą i lubią panować nad innymi istotami. Wiele z nich zna cały zestaw potężnych zaklęć kontrolujących umysły. Dodając do tych inkantacji swój znakomity intelekt potrafią doprowadzić niezłomnego człowieka lub elfa do złożenia broni lub nawet wypowiedzenia wojny swoim pobratymcom.
Upodobanie smoków do gierek słownych, zagadek i innych pojedynków umysłowych jest wprost legendarne. Wszystkie inteligentne gady lubią popisywać się swoim intelektem. Są zafascynowane zagadkami i szaradami. Posługują się biegle wieloma językami, dzięki czemu mogą dyskutować i prowadzić słowne pojedynki z różnymi ludami. Ich płonące ślepia, niezwykła pewność siebie, niesamowita magia głosu oraz wrodzona bystrość czynią z nich straszliwych, wręcz niepokonanych przeciwników w dyskusji. Wyszkolone w sztuce słownych iluzji oraz zdolne do wyczucia najlżejszej nawet zmiany barwy głosu i ukrytych emocji, znakomicie czytają miedzy wierszami to , co próbują przed nimi ukryć ci, którzy mieli wątpliwe szczęście spotkać się z nimi. Niewielu potrafi zachować mężne serce w obliczu tak absolutne j potęgi.
Mimo to smoki wykazują pewna słabości, gdy przychodzi do walki, w której decyduje logika i spryt. Są próżne, drażliwe, podstępne, egocentryczne i zdumiewająco chełpliwe, jednak mają bardzo zmienny nastrój. Dla wielkiego gada, fałszywy pochlebca jest mądry, zaś ktoś, kto rzuca się na niego z mieczem, to po prostu głupie mięso armatnie. Smoki nie znoszą braku szacunku.
Niezależnie od gatunku, smoki mieszkają i polują samotnie. Strzegą zazdrośnie swojego terytorium , potrafią wyzwać lub zabić innego smoka, który naruszy ich ciągle rozrastające się dziedzinę władania.
Wszystkie smoki mieszkają w leżach przypominających w jakim sensie łono ziemi , z którego wyszły. Spędzają tam mnóstwo czasu w odosobnieniu, Nawet w okresie wzmożonej aktywności , prędzej czy później, odpoczywają lub śpią przez dziesięć do stu godzin. Natomiast w czasie hibernacji smok może spać nawet tysiąc lat. Niejeden smok spał tak długo aż kawałki skarbu wrosły mu w łuski.
Smoki łączą się w pary, ale w odróżnieniu od innych potworów nie czują specjalnej ochoty ani potrzeby rozmnażania się. Tylko zewnętrzna wola może zmusić je do wydania potomstwa. W jakimś sensie smoki trzeba hodować.
Vairegrim |
komentarz[16] |  |
|
|
|
|
|
|
|
|
